ยูเรนัส
ยูเรนัส (Uranus) ถูกค้นพบครั้งแรกโดย วิลเลี่ยม เฮอส์เชล ในปี พ.ศ.2534 สองร้อยปีต่อมา ยานวอยเอเจอร์ 2 ทำการสำรวจดาวยูเรนัสในปี
พ.ศ. 2529 พบว่า บรรยากาศของดาวยูเรนัสประกอบด้วยไฮโดรเจน
83%, ฮีเลียม 15% และมีเทน 2% ดาวยูเรนัสมีสีฟ้าเนื่องจากแก๊สมีเทนดูดกลืนสีแดงและสะท้อนสีน้ำเงิน
บรรยากาศมีลมพัดแรงมาก ลึกลงไปที่แก่นของดาวห่อหุ้มด้วยโลหะไฮโดรเจนเหลว ขณะที่ดาวเคราะห์ส่วนใหญ่มีแกนหมุนรอบตัวเองเกือบตั้งฉากกับระนาบสุริยวิถี
แต่แกนของดาวยูเรนัสวางตัวเกือบขนานกับสุริยวิถี
ดังนั้นอุณหภูมิบริเวณขั้วดาวจึงสูงกว่าบริเวณเส้นศูนย์สูตร ดาวยูเรนัสมีวงแหวนเช่นเดียวกับดาวเคราะห์ชั้นนอกดวงอื่นๆ
วงแหวนของดาวยูเรนัสมีความสว่างไม่มาก เนื่องจากประกอบด้วยอนุภาคขนาดเล็ก
มีขนาดตั้งแต่ฝุ่นผงจนถึง 10 เมตร ดาวยูเรนัสมีดวงจันทร์บริวารอย่างน้อย 27 ดวง
ดวงจันทร์ขนาดใหญ่ที่มีรูปร่างเป็นทรงกลม ได้แก่ มิรันดา แอเรียล อัมเบรียล ไทโอเบรอน
ระยะทางเฉลี่ยจากดวงอาทิตย์ 2,870 ล้านกิโลเมตร
คาบวงโคจร 80 ปี
ความรีของวงโคจร 0.047
แกนเอียง 97.86°
หมุนรอบตัวเองใช้เวลา 17.24 ชั่วโมง
รัศมีของดาว 25,559 กิโลเมตร
มวล 14.371
ของโลก
ความหนาแน่น 1.32 กรัม/ลูกบาศก์เซนติเมตร
แรงโน้มถ่วง 8.43 เมตร/วินาที2
องค์ประกอบหลักของบรรยากาศ ไฮโดรเจน
ฮีเลียม
อุณหภูมิ -216°C
ดวงจันทร์ที่ค้นพบแล้ว 27 ดวง
วงแหวนที่ค้นพบแล้ว 13 วง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น